de kift, schubert en hard meezingen
Hard meezingende mannen en vrouwen van mijn leeftijd. Waar kom je dat nog tegen? Jazeker, in de kerk. Dit keer was dat ook zo. Paradiso was ooit het gebouw van De Vrije Gemeente. (Een vrijzinnige afsplitsing van de Nederlands Hervormde kerk, ontstaan in de tweede helft van de 19e eeuw. En, nog een weetje, de architecten waren vader en zoon Salm. Zoon Abraham Salm heeft ook de Oosterparkkerk ontworpen!) Tegenwoordig is De Vrije Gemeente (staat er nog steeds groots op), een ‘poptempel’. Met zoon Harm en zijn vriend Otto afgelopen donderdag naar een optreden van de Kift geweest (doorklikken naar Brik). De Kift is een wel zeer bijzondere groep muzikanten uit Zaandam. Sommigen hebben een fanfare achtergrond, maar tegenwoordig maken ze er een muziekspektakel van. Ook stofzuigers, fietsenwielen en zinken afwasteilen worden ingezet.
Geweldig om het te ondergaan en te merken dat mensen er zo in opgaan dat ze keihard staan mee te zingen. Er zijn geen banken en stoelen meer in deze kerk, dus je moet wel staan. De volle borst kan dan nog beter opgezet worden! Ik vind het prachtig wanneer muziek je beroert en ontroert en dat doet de Kift zeker.
Heel anders was dat dinsdagavond. We (Coos en ik) waren in het Koninklijk Concertgebouw getuige van een prachtige uitvoering van de ‘De Onvoltooide’ van Franz Schubert. Dat wil zeggen; zijn zevende symfonie. Eigenlijk is zo’n concert een heel raar gebeuren. Je zit met meer dan 1000 mensen zo stil mogelijk te luisteren naar een muziekstuk van eeuwen oud. Muziek waarvan iedereen vindt dat het klassiek is. O wee, wanneer iemand te hard zit te kuchten of wanneer er per ongeluk een niet uitgezet mobieltje afgaat. Gemiddelde leeftijd ligt op zo’n avond dik boven de vijftig denk ik. Na de pauze klonk het de vierde van Brahms, ook heerlijk romantisch. Ook nu weer, beroering en ontroering. Maar toch zou er eigenlijk meer ruimte moeten zijn om dat te tonen, anders dan door aan het eind te applaudisseren.
Hard meezingen kan gelukkig ook met een aantal nummers van de nieuwe CD van Psalmen voor Nu. Psalm 89 staat er op onder de prachtige titel ‘Mooie droom’. Het komt uit de zin: ‘U hebt uw volk een mooie droom gegeven’. De makers van CD verdienen veel lof voor deze prachtige muziek. Tot slot het laatste cuplet van psalm 118 zoals het bij PvN klinkt:
Ik dank u, HEER, u bent zo groot en goed. Ik dank u, HEER, omdat ik weet hoe sterk u bent. En ik vertel het elke keer: ‘De HEER is groot en goed. De HEER is groot en liefdevol, ja, liefdevol en goed.’ Ik dank de HEER die liefde geeft, een liefde zonder eind.